Υπάρχουν πολλά μοντέλα τροφοδότες πουλερικών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με αυτοματοποιημένο διανομέα. Αλλά μπορείτε να φτιάξετε έναν τροφοδότη κοτόπουλου από αυτοσχέδιο υλικό, το οποίο δεν θα είναι λιγότερο λειτουργικό.
Η διατροφή των πουλερικών αποτελείται από ξηρές ζωοτροφές και υγρά μείγματα (απορρίμματα τροφίμων, σπόρους που έχουν υποστεί βλάστηση κλπ.). Ως εκ τούτου, ο τροφοδότης κοτόπουλου πρέπει να είναι ανθεκτικός στην υγρασία, ασφαλής για κατοικίδια ζώα, άνετα, προστατευμένος από ακαθαρσίες και θραύσματα.
Πώς να φτιάξετε ένα σταθερό τροφοδότη κοτόπουλου
Η χωρητικότητα στην οποία χύνεται η τροφοδοσία γίνεται καλύτερα με τη μορφή ενός καπακιού. Το ύψος του πρέπει να είναι τέτοιο ώστε οι πλευρές να βρίσκονται στο επίπεδο του στήθους ενός μεσαίου μεγέθους πουλιού. Για 20 κοτόπουλα, αρκεί ένα δοχείο μήκους 1, 2-1, 5 m, πλάτους 20-25 cm και ύψους πλευρών 10-12 cm.
Ο τροφοδότης μπορεί να κατασκευαστεί από ξύλινες σανίδες κατάλληλου μεγέθους. Το πάχος του ξυλείας μπορεί να είναι μικρό: 0, 5-1 m είναι αρκετό.
Οι σανίδες συνδέονται από το εξωτερικό χρησιμοποιώντας μεταλλικές γωνίες και μικρές βίδες αυτοκόλλησης ή κολλημένες μεταξύ τους. Εάν το δοχείο θα γεμίσει με βρεγμένο φαγητό, είναι επενδεδυμένο με linoleum από το εσωτερικό. Αυτό το υλικό πρέπει να είναι αρκετά λεπτό για να λυγίσει στις γωνίες του τροφοδότη, πράγμα που αποφεύγει περιττές ραφές. Εάν υπάρχουν διαφορετικές τροφοδοσίες στο δοχείο, πρέπει να γίνουν 2-3 διαμερίσματα μέσα στο κουτί, οριοθετώντας το χώρο με τη βοήθεια εγκάρσια τοποθετημένων ξύλινων σανίδων.
Για να διασφαλιστεί ότι τα κοτόπουλα δεν ανεβαίνουν στον τροφοδότη, πρέπει να τοποθετηθεί μια προστασία πάνω από το κιβώτιο. Η απλούστερη λύση είναι η τοποθέτηση λεπτών μεταλλικών ράβδων σε απόσταση 5-7 cm η μία από την άλλη. Αυτή η απόσταση είναι αρκετή ώστε το πουλί να πάρει εύκολα φαγητό. Οι ράβδοι πρέπει να κάμπτονται υπό γωνία έτσι ώστε και τα δύο άκρα να μπορούν να στερεωθούν στην εσωτερική πλευρά των πλευρών του τροφοδότη και στην κορυφή να επιτευχθεί μια ευθεία ή αιχμηρή γωνία. Προκειμένου να αποφευχθεί η κίνηση αυτών των ράβδων, τοποθετείται μια ισχυρότερη μεταλλική ράβδος στα σημεία θραύσης και κάθε ράβδος συνδέεται με αυτήν με τη σειρά της. Το προστατευτικό πλέγμα μπορεί να γίνει αφαιρούμενο ή ενισχυμένο στις πλευρές ενός ξύλινου δοχείου.
