Η πιο πολύτιμη ιδιοκτησία του μαλλιού, όπως γνωρίζουμε, είναι να ζεσταθεί. Αλλά είναι πολύ σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι όχι η ίδια η ίνα θερμαίνεται εξαιτίας κάποιας ειδικής χημικής σύνθεσης, αλλά ο αέρας, ο οποίος είναι σταθερά παγιδευμένος στο ύφασμα από τις αμέτρητες άκαμπτες "πηγές" που κατασκευάζουν τις ίνες μαλλιού.
Ως εκ τούτου, η αξία του υφάσματος δεν μετράται από το πάχος του, αλλά από την καθαρότητα της ίνας και την ελαφρότητα, την ικανότητα να συγκρατεί όσο το δυνατόν περισσότερο αέρα με χαμηλό βάρος. Και το ύφος του μάλλινου υφάσματος πρέπει να τονίζει ακριβώς αυτή την αξιοπρέπεια.
Επομένως, αποφεύγουμε σκληρές, συμπιεσμένες φόρμες. Προκειμένου να μην αγκαλιάσει την άκρη - είναι σημαντικό εδώ να διατηρηθεί η εντύπωση της ογκώδους, αεροδυναμικής του υφάσματος - η πιο χρονοβόρα και πολύπλοκη επεξεργασία ακμής χρησιμοποιείται συχνά - χνούδι.
Δηλαδή, μια αόρατη γραμμή είναι ραμμένη από το εσωτερικό κατά μήκος της άκρης του πίνακα με συχνές ραφές χειρός, στερεώνοντας και τα δύο υφάσματα και στερεώνοντας έτσι το σχήμα. Η γραμμή τερματισμού βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση από την άκρη. Οι φόρμες είναι συχνά ελεύθερες - επειδή η ελαφρότητα συνδέεται πάντα με την ελευθερία. Κόβουμε το ύφασμα λιγότερο με εποικοδομητικές γραμμές, δεν το βαρύνουμε οπτικά, δεν χαλάμε πολύτιμο υλικό μάταια. Όλα αυτά ισχύουν για ακριβότερα κουρτίνες. Τα παλτά από αυτά είναι ραμμένα για πολλά χρόνια, επομένως τα στυλ είναι κλασικά, με προσεκτικά βαθμονομημένα, συχνά στρογγυλεμένα σχήματα λεπτομερειών.
Διαμορφωμένη μυθοπλασία - όλα τα είδη τολμηρών αρθρώσεων, έντονες λεπτομέρειες - θα αφήσουμε για φθηνότερα μάλλινα υφάσματα με μια μικρή προσθήκη ινών από καθαρό μαλλί. Αλλά εδώ ο κανόνας παραμένει: τα ελαφρύτερα κουρτίνες χρειάζονται ελεύθερες μορφές και οι πυκνές, βαριές, όπως το ύφασμα, χρειάζονται σαφείς λεπτομέρειες σχεδίασης και διακόσμησης. Όσο λιγότερο το ύφασμα μιλά για τον εαυτό του, τόσο πιο δυνατά θα είναι το στυλ που θα το διακοσμήσει.
