Κάθε χρόνο ο αριθμός των παραγωγών που παράγουν εμφιαλωμένο νερό αυξάνεται μόνο. Τα ράφια των καταστημάτων είναι γεμάτα με διάφορες ετικέτες, προσφέροντάς μας να αγοράζουμε νερό όχι μόνο για να σβήνουμε τη δίψα μας αλλά και για να αντισταθούμε για την έλλειψη ορυκτών στο σώμα. Ωστόσο, πώς να επιλέξετε το νερό που είναι το πιο χρήσιμο και υψηλής ποιότητας;
Όταν επιλέγετε νερό για ένα ψυγείο, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το εμφιαλωμένο νερό πληροί όλες τις απαραίτητες απαιτήσεις του GOST. Δεν πρέπει να περιέχει γεύσεις, γλυκαντικά ή άλλα πρόσθετα τροφίμων. Οι εξαιρέσεις είναι αποστάγματα και εκχυλίσματα φυσικής προέλευσης, τα οποία δεν υπερβαίνουν το 1% κατά βάρος της συνολικής σύνθεσης του νερού.
Τύποι και κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού
Υπάρχουν 3 τύποι εμφιαλωμένου νερού. Μεταξύ αυτών είναι η φρέσκια κατανάλωση, το φυσικό ορυκτό, καθώς και τα τεχνητά ορυκτά. Το νωπό πόσιμο νερό είναι το νερό που έχει υποστεί τεχνητό φιλτράρισμα και καθαρισμό, όπου όλες οι βλαβερές ουσίες καταστρέφονται με επακόλουθη χημική επεξεργασία ή έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία. Η σύνθεση και η συγκέντρωση αυτών των ουσιών ανά 1 λίτρο πρέπει να αναγράφεται στην ετικέτα.
Το φυσικό νερό εξάγεται από πηγάδια ορυκτών, πηγές, αρτεσιανά ελατήρια, τα οποία πρέπει να αναγράφονται στην ετικέτα με νερό.
Τέλος, το τεχνητό μεταλλικό νερό εμπλουτίζεται με μικρο- και μακροστοιχεία, καθώς και μεταλλικά άλατα με τεχνητά μέσα, τα οποία πρέπει επίσης να αναγράφονται στην ετικέτα.
Το εμφιαλωμένο νερό χωρίζεται επίσης σε 2 κατηγορίες: πρώτα και υψηλότερα. Το νερό της πρώτης κατηγορίας δείχνει την αντοχή του στην κατανάλωση. Το νερό της υψηλότερης κατηγορίας υποβάλλεται σε διάφορες δοκιμές, με τις οποίες μπορεί να αποκαλυφθεί ότι το νερό δεν είναι μόνο ασφαλές αλλά και χρήσιμο και εμπλουτίζεται με όλα τα δηλωμένα μικρο και μακροστοιχεία.
Σύνθεση νερού
Ανάλογα με την καθαρότητα, την υδρόβια ζωή, τον τύπο παραγωγής και τον καθαρισμό, η σύνθεση του νερού μπορεί να είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, το γλυκό νερό μπορεί να ταξινομηθεί ανάλογα με τη σκληρότητα, το pH και το οργανοληπτικό.
Έτσι, το pH θα πρέπει να είναι ίσο με 7. Αν αυτός ο δείκτης είναι υψηλότερος - το υδατικό μέσο είναι αλκαλικό, χαμηλότερο - οξύ.
Η σκληρότητα του νερού είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας. Καθορίζεται από την παρουσία αλάτων αλκαλικών στοιχείων σε αυτό, όπως το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Η υψηλή συγκέντρωση αυτών των αλάτων καθιστά το νερό σκληρό, χαμηλής - μαλακής. Η σκληρότητα του νερού μπορεί επίσης να υποδεικνύεται με πλάκα που σχηματίζεται στα εσωτερικά τοιχώματα του βραστήρα μετά την βρασμό του.
Τάρα
Η ποιότητα του νερού μπορεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το υλικό της φιάλης. Έτσι, το εμφιαλωμένο νερό εμφιαλώνεται σε φιάλες που κατασκευάζονται από δοχεία από πολυανθρακικό ή πολυαιθυλένιο. Ένα μπουκάλι πολυανθρακικό στην περίπτωση αυτή είναι το ασφαλέστερο, επειδή Είναι χημικά ουδέτερο και δεν αντιδρά με το νερό. Το νερό σε μια τέτοια φιάλη είναι σε θέση να διατηρήσει τις ωφέλιμες ιδιότητες μέχρι και 12 μήνες.
Όσον αφορά τα πλαστικά δοχεία, το νερό μπορεί να αρχίσει να έρχεται σε επαφή μαζί του μετά από 2-3 μήνες, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη σύνθεσή του και να οδηγήσει σε δυσάρεστες συνέπειες κατά τη λήψη τέτοιου νερού μέχρι σοβαρής δηλητηρίασης.
Τι πρέπει να υπάρχει στην ετικέτα
Όταν επιλέγετε εμφιαλωμένο νερό, θα πρέπει σίγουρα να αναφερθείτε στην ετικέτα του. Πρέπει να αναφέρει όχι μόνο τη διεύθυνση και το όνομα της οργάνωσης παραγωγών, αλλά και τον τύπο του νερού, την κατηγορία του, καθώς και, φυσικά, τη σύνθεση. Επιπλέον, δώστε προσοχή στην ημερομηνία λήξης και την ημερομηνία έκδοσης, ακόμη και αν ο courier αναφέρει ότι το νερό χύθηκε κυριολεκτικά πριν από δύο ώρες. Η διάρκεια ζωής του εμφιαλωμένου νερού σε πλαστικό δοχείο είναι από 3 έως 18 μήνες.
Εάν η ημερομηνία λήξης έχει ήδη λήξει ή οι παραπάνω πληροφορίες δεν υπάρχουν στην ετικέτα, θα πρέπει να αρνηθείτε να αγοράσετε τέτοιο νερό.
