Επί του παρόντος, μια μη κολλήσει τηγάνι είναι μεγάλη ζήτηση μεταξύ των αγοραστών. Έχει κάποια πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τα απλά μοντέλα. Για παράδειγμα, μια τέτοια κατσαρόλα θα βοηθήσει να μαγειρεύει τα τρόφιμα με μια ελάχιστη ποσότητα πετρελαίου και τώρα, όπως δείχνει η πρακτική, πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να τηρήσουν τη σωστή διατροφή, πράγμα που συνεπάγεται λιγότερη κατανάλωση λιπαρών τροφών, επιπλέον, το πετρέλαιο αποθηκεύεται.
Ένα τηγάνι με μη κολλητική επικάλυψη δεν απαιτεί πολύπλοκες χειρισμούς κατά τη διαδικασία φροντίδας του. Με την επιφύλαξη όλων των κανόνων για τη χρήση του, θα εξυπηρετήσει τους ιδιοκτήτες του εδώ και αρκετό καιρό. Ένα μη κολλητικό τηγάνι δεν χρειάζεται να πλυθεί. Απλά σκουπίστε το με χαρτοπετσέτες και ένα μαλακό πανί μετά το μαγείρεμα έχει ολοκληρωθεί.
Η επικάλυψη της ίδιας της λεκάνης μπορεί να χωριστεί σε διάφορους τύπους, οι οποίοι βασικά αποτελούνται από πολυτετραφθοροαιθυλένιο. Αλλά οι κατασκευαστές αντικατέστησαν ένα τόσο μακρύ και περίπλοκο όνομα με μια απλή και κατανοητή λέξη teflon.
Τα εγχώρια πρότυπα υποδηλώνουν ότι το πάχος του μη κολλητικού στρώματος επικάλυψης πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 μικρά. Εάν παρατηρηθούν αυτές οι παράμετροι, το ταψί μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολύ περισσότερο. Η πραγματική επίστρωση Teflon πρέπει να είναι λίγο τραχιά, και η τέλεια απαλότητα δείχνει χαμηλής ποιότητας και ψεύτικα αγαθά.
Ένα τηγάνι που έχει μη κολλητική επικάλυψη είναι πολύ εύκολο να το ξύσει, οπότε ανακατεύοντας το φαγητό ή μετατρέποντάς το σε τρόφιμα θα πρέπει να γίνει με σιλικόνη ή ξύλινο εξάρτημα. Αν η επίστρωση είναι κατεστραμμένη, αρχίζει να αποκολλάται. Οι επιστήμονες από καιρό δεν ήταν σε θέση να συμφωνήσουν σχετικά με την αβλαβότητα των τροφίμων που μαγειρεύονται σε ένα τηγάνι Teflon σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 200 μοιρών. Μερικοί πιστεύουν ότι σε ένα τέτοιο καθεστώς υψηλής θερμοκρασίας, το Teflon αποσυνθέτει επιβλαβή πτητικά συστατικά.
Η αντικολλητική επικάλυψη του τηγανιού συνήθως καλύπτεται με δύο τρόπους - αυτό είναι ο ψεκασμός με ένα πιστόλι ψεκασμού και το χτύπημα, κατά τη διάρκεια της οποίας η σύνθεση τοποθετείται στους κυλίνδρους, οι οποίοι ταξιδεύουν ορισμένο αριθμό φορές πάνω από την επιφάνεια του μελλοντικού δίσκου. Το κούρεμα θεωρείται μια οικονομική και πιο παραγωγική επιλογή, αλλά σε συνδυασμό με την απόκτηση ενός λεπτού στρώματος επικάλυψης, το τηγάνι θα εξυπηρετεί πολύ λιγότερο.
Τις περισσότερες φορές, τα αντικολλητικά τηγάνια κατασκευάζονται με αλουμίνιο ή ανοξείδωτο χάλυβα και κάθε ένα από αυτά τα υλικά έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Τα δοχεία από αλουμίνιο μπορούν να χυθούν και να σφραγιστούν. Για τη σφράγιση λαμβάνεται ένα φύλλο αλουμινίου, κόβεται ένας δίσκος από αυτό, ο οποίος στη συνέχεια λαμβάνει το επιθυμητό σχήμα χρησιμοποιώντας μια ειδική πρέσα. Η διάρκεια ζωής των σφραγισμένων μοντέλων δεν είναι πολύ μεγάλη και εξαρτάται εντελώς από το πάχος του φύλλου που έχει ληφθεί. Με πάχος πυθμένα μικρότερο από δυόμισι χιλιοστά, το τηγάνι δεν διαρκεί περισσότερο από δύο χρόνια. Λεπτά μοντέλα είναι πολύ εύκολα παραμορφωμένα, γι 'αυτό και η μη κολλητική επικάλυψη σπάει. Το καλύτερο πάχος θεωρείται ότι έχει πάχος τριών χιλιοστών. Τα μοντέλα χύτευσης των σκευών κατασκευάζονται με τη χύτευση προ-διογκωμένου αλουμινίου σε καλούπια. Αυτή η μέθοδος παραγωγής βοηθά να πάρει ένα παχύτερο πυθμένα περίπου 6 - 7 mm. Η ζωή αυτών των μοντέλων αφήνει τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Τα ανοξείδωτα τηγάνια είναι αρκετά βαριά και συνεπώς σταθερά. Ακόμα, οι ειδικοί δεν συνιστούν να τους αφήνουμε να φωτιά χωρίς φαγητό, καθώς μπορεί να σχηματίσει λεκέδες με μπλε-πράσινη απόχρωση.
Τώρα στις αγορές μπορείτε να συναντήσετε πολλά χαμηλής ποιότητας απομιμήσεις που είναι επιβλαβή για την υγεία, οπότε πρέπει να αγοράσετε τα τηγάνια στα καταστήματα όπου υπάρχει πιστοποιητικό που επιβεβαιώνει την ποιότητα που τους συνδέεται. Όσο περισσότερο ζυγίζει η πανοραμική λήψη, τόσο περισσότερο θα διαρκέσει και όσο περισσότερο ορίζεται η τιμή.
