Κατά τη διάρκεια της κατασκευής μπορούν να χρησιμοποιηθούν 4 τύποι ξυλείας. Οι μη σχεδιασμένες ανάγκες χρειάζονται πρόσθετη επεξεργασία, το ενιαίο κομμάτι είναι ιδανικό από την άποψη της σχέσης τιμής / ποιότητας και οι άλλοι δύο τύποι δίνουν στο κτίριο αυξημένη υγρασία, βιολογικά και πυρίμαχα χαρακτηριστικά.
Κατά την κατασκευή ενός σπιτιού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας από τους τέσσερις τύπους ξυλείας: συμπαγές μη μορφοποιημένο, συμπαγές προφίλ, κολλημένο δοκό και δέσμη LVL. Κάθε ένας από αυτούς τους τύπους έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του και όλα αυτά έχουν το δικαίωμα να υπάρχουν και να χρησιμοποιούν στην κατασκευή ενός ξύλινου σπιτιού.
Τύποι χωρίς σχήματα και προφίλ
Η άμορφη ή μη ξυλωμένη ξυλεία με τετράγωνο ή ορθογώνιο τμήμα είναι το οικονομικότερο υλικό που χρησιμοποιείται στην κατασκευή. Αλλά τέτοιο ξύλο δεν επεξεργάζεται περαιτέρω από τίποτα, οπότε πρέπει να ολοκληρωθεί. Διαφορετικά, δεν μπορεί να αποφευχθεί η εσωτερική σήψη, οι κόμβοι, ο μύκητας, η κατανάλωση ξύλου από έντομα, κ.λπ. Λόγω της έλλειψης αυστηρών εγκάρσιων διαστάσεων και της ανομοιομορφίας μεταξύ των στεφανών κατά την εγκατάσταση, επιτυγχάνονται μεγάλα κενά που απαιτούν ενισχυμένη μόνωση. Αυτός ο τύπος ξυλείας δείχνει χαμηλή κατασκευαστική ικανότητα, ως αποτέλεσμα της οποίας δεν συνιστάται για τοίχους, και αν εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να ενισχυθούν περαιτέρω. Το ίδιο ισχύει για τις γωνίες του κτιρίου.
Η μονοκόμματο δοκό έχει τέλειες γεωμετρικές διαστάσεις και αισθητική εμφάνιση. Αυτός ο τύπος ξυλείας είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, καθώς επιτρέπει την επίτευξη αρμών υψηλής ακρίβειας. Μειώνει την πιθανότητα ενός πλοίου, διευκολύνει τη διαδικασία εγκατάστασης και δεν απαιτεί πρόσθετη επεξεργασία και φινίρισμα των τοίχων. Είναι πιο ακριβό από το μη-προφίλ, αλλά σας επιτρέπει να αποφύγετε τις περισσότερες από τις "εκπλήξεις" που παρουσιάζει το πλανισμένο ξύλο.
