Το χειμώνα, είναι πολύ ευχάριστο να τρώτε φρέσκα μήλα και να έχετε τις απαραίτητες βιταμίνες για το σώμα μας. Αλλά για να διατηρήσετε σωστά τα φρέσκα μήλα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πρέπει να λάβετε υπόψη πολλούς διαφορετικούς παράγοντες και συνθήκες: τον καιρό του καλοκαιριού, την ηλικία των δέντρων, την ποικιλία, τις συνθήκες καλλιέργειας, τις ημερομηνίες συγκομιδής, τις συνθήκες αποθήκευσης και άλλες.
Ένα σημαντικό βήμα στην αποθήκευση των μήλων είναι να επιλέξετε την κατάλληλη στιγμή για τη συγκομιδή. Τα φρούτα που συγκομίζονται εγκαίρως είναι λιγότερο ευαίσθητα σε ασθένειες και μπορούν να αποθηκευτούν περισσότερο. Η ωρίμασή τους καθορίζεται από ορισμένες εξωτερικές ενδείξεις. Τα μήλα στο στάδιο ωρίμανσης έχουν το πιο χαρακτηριστικό χρώμα για αυτή την ποικιλία και αυξάνουν σε μέγιστη τιμή. Μειώνουν επίσης την πυκνότητα του δέρματος και του πολτού και ενισχύουν τη γεύση και το άρωμα. Τα φρούτα απομακρύνονται εύκολα από τα δέντρα χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Εάν τα ίδια τα μήλα πέσουν, αυτό σημαίνει ότι είναι υπερώριμα και δεν θα βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μόνο μεσαίου μεγέθους μήλα που έχουν έντονο χρώμα αποδεσμεύονται για μακροχρόνια αποθήκευση. Μεγαλύτερα φρούτα ωριμάζουν γρηγορότερα ενώ βρίσκονται ξαπλωμένα και η διάρκεια ζωής τους δεν υπερβαίνει τους 1-2 μήνες. Τα φρούτα που λαμβάνονται δεν μπορούν να τοποθετηθούν στον ήλιο. Τοποθετούνται προσεκτικά σε δοχεία, όπως ξύλινα κουτιά, και μεταφέρονται σε ένα δροσερό δωμάτιο. Πριν από αυτό, η αποθήκη, όπως ένα κρύο βοηθητικό δωμάτιο, κελάρι, σοφίτα ή υπόγειο, αερίζεται για αρκετές ημέρες για να επιτευχθεί η βέλτιστη θερμοκρασία. Τα μήλα μπορούν να αποθηκευτούν σε θερμοκρασίες από -1 μοίρες έως +4 μοίρες και υγρασία αέρα μέχρι 95%, ανάλογα με την ποικιλία. Η υπερβολική τήξη του δωματίου εμποδίζει την έντονη εξάτμιση της υγρασίας από τα φρούτα.
Πριν από την τοποθέτησή τους για αποθήκευση, τα μήλα είτε διατηρούνται σε ένα υδατικό διάλυμα ιωδινόλης είτε βυθίζονται σε ένα διάλυμα σαλικυλικού οξέος ή σκουπίζονται με ένα ύφασμα υγραμένο με γλυκερίνη. Επίσης, για την προστασία από τη σήψη και τη μούχλα, τα φρούτα επεξεργάζονται με σύνθεση που αποτελείται από κρυσταλλικό ιώδιο (2, 5%), ιωδιούχο κάλιο (7%), άμυλο (53%), σόδα ψησίματος (2%) και νερό (35%). Αυτά κατεβαίνουν σε αυτή τη σύνθεση για 1-2 λεπτά και κατόπιν ξηραίνονται. Στα μήλα μετά από αυτό υπάρχει μια λεπτή, ισχυρή μεμβράνη, η οποία ξεπλένεται εύκολα πριν από το φαγητό. Ακόμη για την επεξεργασία των φρούτων χρησιμοποιούνται 100 g πρόπολης και 500 ml αλκοόλης. Αυτά κατεβαίνουν σε αυτή τη σύνθεση για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια ξηραίνονται.
Για να βγουν τα μήλα μέχρι την επόμενη άνοιξη, μπορούν να πασπαλιστούν με χημικές ενώσεις που είναι οι λιγότερο επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Για παράδειγμα, το πυροθειικό νάτριο εκπέμπει διοξείδιο του θείου, το οποίο περιβάλλει τα φρούτα και τα προστατεύει από την αλλοίωση.
Είναι ιδανικό για την αποθήκευση μήλων σε μικρά ξύλινα κιβώτια ή κουτιά από χαρτόνι. Επιπλέον, η απόσταση στα πλαίσια μεταξύ των σανίδων πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη. Τα μήλα τοποθετούνται μεταξύ τους με διάφορα υλικά. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε στεγνά ρινίσματα φυλλοβόλων δέντρων, καθαρά φύλλα βελανιδιάς, ξηρή βρύα. Από πιο σύγχρονα υλικά, χρησιμοποιούνται ταινίες πρόσδεσης και περιτυλίγματα συσκευασίας για προϊόντα. Μη χρησιμοποιείτε άχυρο για να βάζετε μήλα. Εάν οι καρποί αρχίσουν να επιδεινώνονται, γίνεται πολύ μουχλιασμένο και τους δίνει μια δυσάρεστη γεύση. Τα μήλα με λεπτό και λεπτό δέρμα είναι επιπλέον τυλιγμένα σε χαρτοπετσέτες που είναι κορεσμένες με βαζελίνη.
Επίσης, τα μήλα μπορούν να αποθηκευτούν σε ράφια ή ράφια σε δύο επίπεδα. Σε αυτή την περίπτωση, κάτω από αυτά θέσει ματ, ξηρά τύρφης, πριονίδι ή ξυλώδη φύλλα.
Ένας άλλος τρόπος μακρόχρονης αποθήκευσης των μήλων είναι οι λάκκοι που σκάβουν σε ένα ατομικό οικόπεδο με βάθος έως και 50 cm. Κατά συνέπεια, ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες, μπορούν να είναι είτε μικρότερες είτε βαθύτερες. Ταυτόχρονα, τα μήλα είναι τοποθετημένα σε πλαστικές σακούλες και σφιχτά δεμένα με σχοινί. Στη συνέχεια βάζουν κοιλώματα στο κάτω μέρος και τους πασπαλίζουμε με τη γη. Για την προστασία από τα τρωκτικά, σακούλες με φρούτα καλύπτονται από κλαδιά ερυθρελάτης από έλατο ή αρκεύθου.
Απαγορεύεται να αποθηκεύετε τα μήλα στο ίδιο δωμάτιο με λαχανικά, πατάτες και μυρίζοντας έντονα κρεμμύδια και σκόρδο. Η αποθήκη αερίζεται τις πρώτες δύο έως τρεις εβδομάδες μετά τη φύτευση για την απομάκρυνση της περίσσειας διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από τα φρούτα. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, ο καρπός ελέγχεται τακτικά και αφαιρούνται τα σάπια δείγματα.
Για να χρησιμοποιήσετε μήλα σε τρόφιμα, πρώτα μεταφέρονται σε ένα θερμότερο δωμάτιο και η θερμοκρασία περιβάλλοντος αυξάνεται σταδιακά. Αυτό δεν θα επιτρέψει στα φρούτα να γίνουν καφέ αμέσως.
Εάν παρατηρηθούν όλες οι συνθήκες, τα μήλα μπορούν να βρεθούν για 3 έως 9 μήνες, ανάλογα με την ποικιλία. Αποδεδειγμένες ποικιλίες για μακροχρόνια αποθήκευση είναι η Melba, Antonovka, το φθινόπωρο, Bogatyr, Pepin, Anis, Orange και άλλα.
