Κατά την καύση, το ξύλο παράγει θερμότητα, η ποσότητα του οποίου εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της δομής του: πυκνότητα και σκληρότητα. Εάν γνωρίζετε ποια δέντρα είναι πιο αποτελεσματικά στη θέρμανση ενός σπιτιού, μπορείτε να εξοικονομήσετε πολλά για τη θέρμανση του.
Το ξύλο έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό από τον άνθρωπο για τη θερμότητα. Παρατηρείται ότι κάποια καυσόξυλα καίγονται θερμότερα, ενώ άλλα δεν θερμαίνονται καλά, αλλά δίνουν πολύ αιθάλη. Ως εκ τούτου, ορισμένα είδη δένδρων είναι καλύτερα προσαρμοσμένα για τα τζάκια, ενώ άλλα είναι καλύτερα για τη θέρμανση κατοικιών.
Τι είδους καυσόξυλα είναι το πιο καυτό;
Περισσότερη θερμότητα παράγεται κατά την καύση δρυός. Αυτό το ξύλο θεωρείται ότι ανήκει στην ελίτ, και χρησιμοποιείται σπάνια για θέρμανση χώρου. Αλλά αν κατορθώσετε να αγοράσετε τα απόβλητα πριονιστηρίων, το καλύτερο καυσόξυλο για μια ιδιωτική κατοικία δεν μπορεί να βρεθεί. Το ξύλο δρυός έχει τη δική του ιδιαιτερότητα: είναι πολύ πυκνό, κατά τη διάρκεια της καύσης αποπνέει ένα ευχάριστο άρωμα, το οποίο οι παραδοσιακοί θεραπευτές θεωρούν υγιείς. Αλλά αυτό το φαινόμενο είναι εγγενές μόνο στα μεσήλικα φυτά. Τα παλιά δέντρα, αντίθετα, κάνουν τον αέρα πιο βαρύ και παράγουν πολύ λιγότερη θερμότητα κατά την καύση. Μετά την καύση, πολλά από αυτά παραμένουν.
Παρά το αναγνωρισμένο "καυτό" ξύλο καυσόξυλου, τα σημύδες θεωρούνται πιο αποδοτικό καύσιμο. Από την άποψη της μεταφοράς θερμότητας, είναι κατώτερα από δρυς, αλλά ένα τέταρτο μπροστά από το δημοφιλές ασβέστη. Κατά την καύση, το ξύλο σημύδας απλώνει μια μυρωδιά που προσωποποιεί το "πνεύμα" του ρωσικού σπιτιού. Το μειονέκτημα τους είναι ότι λόγω του υψηλού περιεχομένου ρητίνης στο ξύλο, αυτός ο τύπος καυσίμου δίνει πολύ αιθάλη. Ως εκ τούτου, συνιστάται η χρήση ξύλου σημύδας σε συνδυασμό με ασβέστη, καθώς ο τελευταίος μπορεί να καίει την αιθάλη που συσσωρεύεται στην καπνοδόχο. Επιπλέον, η ίδια σχεδόν δεν διακρίνει.
Το καυσόξυλο των πεύκων και των φυλλοβόλων ειδών δίνει πολύ θερμότητα, αλλά είναι κατώτερα από σημύδα και ασβέστη. Το κωνοφόρο ξύλο περιέχει πολλή ρητίνη, έτσι ώστε τα καυσόξυλα συχνά "πυροβολούν" και έχουν ένα ευχάριστο άρωμα χαρακτηριστικό της ερυθρελάτης και πεύκου. Το καλό καύσιμο είναι οπωροφόρα δέντρα και θάμνοι. Έχουν μια πυκνή, ισχυρή δομή ξύλου που καίει αργά και εκπέμπει πολύ θερμότητα. Κάποιοι ιδιοκτήτες συλλέγουν σκόπιμα βούρτσα από κεράσια για να το ρίξουν σταδιακά στη φωτιά του κλιβάνου, πράγμα που εξασφαλίζει την απόλαυση ενός μόνιμου αρώματος που χαρακτηρίζει αυτό το φυτό.
Ποιο είδος καυσόξυλου θεωρείται "βασιλικό";
Το "βασικό" καύσιμο ονομάζεται ξύλο ελάτης. Υπάρχουν 27 είδη αυτού του δέντρου, και όλα διαφέρουν ως προς το ότι εκπέμπουν εξαιρετικά λίγη αιθάλη κατά τη διάρκεια της καύσης και δίνουν μεγάλη ποσότητα θερμότητας. Είναι η σφεντόνα που είναι η πιο κατάλληλη για το τζάκι του μπάνιου "μαύρο". Σχεδόν δεν εκπέμπει καπνό, απλώνοντας ένα άρωμα που έχει αντιφλεγμονώδη δράση στο αναπνευστικό σύστημα. Μεταξύ άλλων, το καυσόξυλο καίγεται πολύ όμορφα: η φλόγα είναι ζεστή, ψητή, με μαγευτική υπερχείλιση στους πόρους του ξύλου.
Σχετικό άρθρο
Ποιο καυσόξυλο είναι καλύτερο
