Παρατηρητικές σκέψεις όπως "Έκανα απενεργοποίηση του σιδήρου;" με επισκέπτεστε αρκετά συχνά. Αλλά βρήκα μια λύση για τον εαυτό μου.
Σίγουρα συμβαίνει συχνά ότι στη μέση της μέρας, συνήθως κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής συνάντησης ή όταν είστε πολύ μακριά από το σπίτι, μια σκέψη ξαφνικά αναβοσβήνει στο κεφάλι σας: "Έχω απενεργοποιήσει το σίδερο;" ή οποιαδήποτε άλλη παρόμοια. Παίρνω συνήθως την αμηχανία από τη σκέψη του αν έκλεισα την μπροστινή πόρτα.
Αυτό που μόλις έκανα: έγραψα σημειώσεις στην μπροστινή πόρτα και έλεγξα δέκα φορές αν έκλεισα το σίδερο και τη σόμπα και τραβούσα την μπροστινή πόρτα αφού την κλειδούσα με ένα κλειδί. Μόλις μισή ώρα μετά την έξοδο από το σπίτι, στο μυαλό μου μπήκε ένα ενοχλητικό ερώτημα: "Έχω κλείσει την πόρτα;"
Και μόλις πρόσφατα, βρήκα για μένα έναν εντελώς αποτελεσματικό τρόπο να σταματήσω να ανησυχώ για αυτό. Είναι σημαντικό όχι μόνο να ελέγξετε, αλλά να καθορίσετε το γεγονός της επαλήθευσης στον εγκέφαλο. Αυτή τη στιγμή, είμαι στερεωμένος στο "εδώ και τώρα", δηλαδή κλείνω τη πόρτα συνειδητά και όχι με αδράνεια, όπως συνήθως. Πώς το κάνω: Σταματώ για μερικά δευτερόλεπτα, αφαιρώ ξένες σκέψεις και εξωτερικούς ήχους από το κεφάλι μου και επικεντρωθώ στο κλείσιμο της πόρτας. Σε αυτήν την κατάσταση, κλείνω το, ελέγξτε το και πείτε δυνατά "η πόρτα είναι κλειστή". Για την πιστότητα, το διορθώσω και με οπτικό τρόπο: βάζω την ανοιχτή παλάμη μου στην πόρτα, σαν να τη σφραγίζω. Μετά από αυτό, μπορείτε να επιστρέψετε στο κεφάλι σας ό, τι ήταν εκεί πριν. Και όταν μετά από μισή ώρα η οδυνηρή σκέψη για μια ανοιχτή πόρτα σέρνει στο κεφάλι μου, θυμάμαι τις λέξεις "η πόρτα είναι κλειστή" και ηρεμεί, γιατί θα μπορούσα να τις προφέρω μόνο αφού έκλεισα την πόρτα και την έπεισα.
Αλλά πίσω στο σίδερο. Φυσικά, βάζοντας το χέρι σας στο σίδερο και κοιτάζοντας το έγκαυμα, συνειδητοποιώντας ότι είναι απενεργοποιημένο είναι μη παραγωγικό και επώδυνο. Ξεφορτωθώ την ιδεοληπτική σκέψη για το μη συναρμολογημένο σίδερο ως εξής: όταν τελειώσω το σιδέρωμα, απενεργοποιώ το σίδερο και το μεταφέρω για να κρυώσει στην κουζίνα, στερεώνοντας σταθερά την εικόνα του σιδήρου στο τραπέζι της κουζίνας στο κεφάλι μου. Έτσι, όταν προκύψει το ερώτημα, το θυμάμαι και καταλαβαίνω ότι το σίδερο θα μπορούσε να εμφανιστεί εκεί μόνο αν το απενεργοποίησα. Η ηρεμία έρχεται από μόνη της.
Αν αντιμετωπίζετε παρόμοιες δυσκολίες, δοκιμάστε τις συνταγές μου για τον εαυτό σας, βεβαίως, με τις απαραίτητες προσαρμογές. Και αν μοιραστείτε τα αποτελέσματα, τότε θα σας ευχαριστήσω.
